Oh man ik kan er maar geen genoeg van krijgen. de zomer!
De warme zon, op het strand in een ruisende zee naar schelpjes en andere vondsten zoeken, of s'ochtends uit de tent een fris bergwatertje in duiken, warme rotsen beklimmen op blote voeten met een stok in mijn hand als evenwichtsbalk, mijn voeten balancerend over losse keien, via warm zand, gras en takjes, in een kabbelend bergwatertje steken. Gekke beestjes tegenkomen (mega feestelijke rups! zie foto) meedere boeken stuk lezen in een hangmat, bergen beklimmen (met een tamelijk oude hond die zich verrassend genoeg tot berggeit blijkt te ontpoppen),ruisende blaadjes aan de bomen, wijn drinken tot je rozig bent, bij het kampvuur zingen onder de sterrenhemel, nieuwe mensen leren kennen, goeie gesprekken, bramen plukken, super blije maar stront eigenwijze ezels tegenkomen, de vale kleuren van stoffen door het zonlicht, de vormen van takken, bloemen en bladeren, de zomergeuren die soms langsvliegen, soms van een bbq, soms van een bloemenveld,
langen wandelingen, oude ruiïnes tegenkomen en fantaseren dat je er al woont.
Werkelijk al mijn energie stroomt! wat doet de zomer en de eenvoud van het leven in de natuur toch veel met me. De natuur staat vol in bloei en ik ook.
Als ik thuis kom van de vakantie bedenk ik me, Is het niet de kunst het altijd vakantie in mijn hoofd te laten zijn? de dingen niet zo zwaar te nemen, de 'to do' lijstjes wat vaker door te strepen en niet zo nodig dingen ''moeten'',maar voelen en de dingen met aandacht doen en genieten van wat er allemaal is? Fijn om de losheid en ontspannenheid weer even te voelen , als reminder dat het leven zo ook kan zijn. blijven oefenen voorlopig voor mij. maar....
gelukkig hebben we de foto's nog!
vrijdag 21 augustus 2015
dinsdag 30 juni 2015
uit steppe en Oase
Een weekeind met mijn lief naar Gent. Prachtig weer en dan stuitten we ook nog op een plek waar ik helemaal blij van werd. ''Uit steppe en Oase'' is een galerie in een prachtig oud pand, gerund door Tania Wallaert. Tania is Archeologe en Kunsthistorica. Ze maakt waanzinnige reizen en neemt van deze reizen prachtige ethnografica mee. De galerie is heel smaakvol ingericht. Authentiek en puur. Hier zie je duidelijk de kundigheid en kennis van Tania.
Kleden, meubels, objecten, maar ook sieraden uit de oudheid waar je goed haar archeologische achtergrond in ziet. Ik zie prachtige gouden halssieraden en armbanden, wat bodemvondsten blijken te zijn uit Afghanistan.Ik loop behoorlijk te watertanden.
We lopen door een gang met enorme planten in enorme kruiken (die ik ook wil!) en we wanen ons niet meer in België. Het is zo'n 27 graden buiten, het felle zonlicht schijnt binnen, dus dat werkt ook wel mee. De wanden van de kamer achterin zijn van koper die geoxideerd zijn. zo mooi!
Als je verder doorloopt kom je in een schattig binnentuintje met vijvertje en Afrikaans en Indiaas houtsnijwerk. Dit tuintje is echt een verstopte paradijs in het midden van de stad. Hier worden in de zomermaanden ook gerechten geserveerd (wereldkeuken) en heerlijke drankjes geschonken. Ik had hier de hele middag kunnen vertoeven. We hebben genoten van een Marokaanse tahjin en muntthee.
(en natuurlijk daarna een taartje) Ik waande me even weer in Marokko. zucht... wat een feest!
Uit Steppe en Oase: Jan Breydelstraat 21 Gent België
Kleden, meubels, objecten, maar ook sieraden uit de oudheid waar je goed haar archeologische achtergrond in ziet. Ik zie prachtige gouden halssieraden en armbanden, wat bodemvondsten blijken te zijn uit Afghanistan.Ik loop behoorlijk te watertanden.
We lopen door een gang met enorme planten in enorme kruiken (die ik ook wil!) en we wanen ons niet meer in België. Het is zo'n 27 graden buiten, het felle zonlicht schijnt binnen, dus dat werkt ook wel mee. De wanden van de kamer achterin zijn van koper die geoxideerd zijn. zo mooi!
Als je verder doorloopt kom je in een schattig binnentuintje met vijvertje en Afrikaans en Indiaas houtsnijwerk. Dit tuintje is echt een verstopte paradijs in het midden van de stad. Hier worden in de zomermaanden ook gerechten geserveerd (wereldkeuken) en heerlijke drankjes geschonken. Ik had hier de hele middag kunnen vertoeven. We hebben genoten van een Marokaanse tahjin en muntthee.
(en natuurlijk daarna een taartje) Ik waande me even weer in Marokko. zucht... wat een feest!
Uit Steppe en Oase: Jan Breydelstraat 21 Gent België
zondag 19 januari 2014
flow
April 2014 komt er een artikel over mijn huisje in FLOW magazine.
Met daarbij aandacht voor mijn objecten.
Word vervolgd...
Fotografie Henny van Belkom
Met daarbij aandacht voor mijn objecten.
Word vervolgd...
Fotografie Henny van Belkom
vrijdag 19 juli 2013
trypophobia
Samen met een vriendin had ik het over dingen die we vies vinden.
Zoals de zaden van de lotus vrucht of larven/eitjes op een blad.
Zij vertelde me dat dit een welbekend fenomeen is genaamd Trypophobia.
Trypophobia is een fobie voor Asymmetrische clusters.
Het gaat om onpasselijk worden bij het zien van de ophoping van Asymmetrische gaatjes.
Dit laatste kan ik beamen.Ik heb het bij een bijenraat niet, omdat de vakjes dan even groot zijn.
Ja, ik weet het. Dit klinkt beheurlijk raar maar 1 op de 5 personen heeft dit.
Toen ik deze zomer een wespennest op mijn vakantie adres zag, was daar dat gevoel weer.
Een misselijk makend gevoel, mijn maag draait een halve slag en ik word onpasselijk en krijg jeuk.
En toch is er ook de drang om het te zien. Eigenlijk om het weg te halen.
Waarvan ik bij gedachte al niet goed word trouwens.
Ik heb een foto gemaakt van het wespennest gemaakt en bij thuiskomst heb ik er wat over opgezocht.
Op internet zijn er veel tegenstrijdige berichten en het lijkt erop dat de wetenschap zowel als de
psychologie er niet helemaal uit zijn. Er word uitgegaan van een natuurlijk afkeer systeem vanuit de Biologie voor bijvoorbeeld ziekten of niet eetbaar voedsel (schimmels) of gevaar van nesten van dieren (wespen) of gevaar van grote groepen/clusters (zwermen vogels). Maar er zijn ook berichten van een Psychologisch cultureel collectief idee.Oftewel het blijft onduidelijk.
Er zijn mensen die al onpasselijk worden van de gaten in een kaas of van zwermen vogels.
Gelukkig heb ik dat helemaal niet en beheerst het mijn leven totaal niet.
Ik blijf gewoon genieten van de wondere wereld van de natuur, op een paar uitzonderingen na,
want eigenlijk alle 'triggers' komen uit de natuur.
De binnenkant van een paprika is degene die met regelmaat voorbij komt in mijn keuken en me er dan aan herinnert.
kijk zelf of je je herkent in dit fenomeen door naar onderstaande foto's te kijken.
(en dan heb ik de huidaandoeningen nog weggelaten...)
Ben jij die 1 op de 5? Sterkte en smakelijk eten voor straks.
Zoals de zaden van de lotus vrucht of larven/eitjes op een blad.
Zij vertelde me dat dit een welbekend fenomeen is genaamd Trypophobia.
Trypophobia is een fobie voor Asymmetrische clusters.
Het gaat om onpasselijk worden bij het zien van de ophoping van Asymmetrische gaatjes.
Dit laatste kan ik beamen.Ik heb het bij een bijenraat niet, omdat de vakjes dan even groot zijn.
Ja, ik weet het. Dit klinkt beheurlijk raar maar 1 op de 5 personen heeft dit.
Toen ik deze zomer een wespennest op mijn vakantie adres zag, was daar dat gevoel weer.
Een misselijk makend gevoel, mijn maag draait een halve slag en ik word onpasselijk en krijg jeuk.
En toch is er ook de drang om het te zien. Eigenlijk om het weg te halen.
Waarvan ik bij gedachte al niet goed word trouwens.
Ik heb een foto gemaakt van het wespennest gemaakt en bij thuiskomst heb ik er wat over opgezocht.
Op internet zijn er veel tegenstrijdige berichten en het lijkt erop dat de wetenschap zowel als de
psychologie er niet helemaal uit zijn. Er word uitgegaan van een natuurlijk afkeer systeem vanuit de Biologie voor bijvoorbeeld ziekten of niet eetbaar voedsel (schimmels) of gevaar van nesten van dieren (wespen) of gevaar van grote groepen/clusters (zwermen vogels). Maar er zijn ook berichten van een Psychologisch cultureel collectief idee.Oftewel het blijft onduidelijk.
Er zijn mensen die al onpasselijk worden van de gaten in een kaas of van zwermen vogels.
Gelukkig heb ik dat helemaal niet en beheerst het mijn leven totaal niet.
Ik blijf gewoon genieten van de wondere wereld van de natuur, op een paar uitzonderingen na,
want eigenlijk alle 'triggers' komen uit de natuur.
De binnenkant van een paprika is degene die met regelmaat voorbij komt in mijn keuken en me er dan aan herinnert.
kijk zelf of je je herkent in dit fenomeen door naar onderstaande foto's te kijken.
(en dan heb ik de huidaandoeningen nog weggelaten...)
Ben jij die 1 op de 5? Sterkte en smakelijk eten voor straks.
zaterdag 5 januari 2013
heerlijk texel
Midweekje wezen uitwaaien op texel.Man wat heerlijk. inclusief nieuwjaarsduik, jawel!
Mijn zwager stelde het voor en ik vond het wel een mooi ritueel om het oude jaar van me af te spoelen en fris (dat was het zeker!) een nieuw jaar in te gaan. klinkt iets symbolischer dan ''de unox-duik'' ;)
Gewandeld in het noordelijke stuk. werkelijk prachtig uitgestrekte vlaktes.
Je kunt er heerlijk strandjutten, Ik heb veren en botjes meegenomen en stukken hout.
Had ik nog niet genoeg ;)
Ach, komt altijd weer ergens van pas of in een kunstwerk terecht...
.
Mijn zwager stelde het voor en ik vond het wel een mooi ritueel om het oude jaar van me af te spoelen en fris (dat was het zeker!) een nieuw jaar in te gaan. klinkt iets symbolischer dan ''de unox-duik'' ;)
Gewandeld in het noordelijke stuk. werkelijk prachtig uitgestrekte vlaktes.
Je kunt er heerlijk strandjutten, Ik heb veren en botjes meegenomen en stukken hout.
Had ik nog niet genoeg ;)
Ach, komt altijd weer ergens van pas of in een kunstwerk terecht...
zondag 11 november 2012
woensdag 1 augustus 2012
Abonneren op:
Posts (Atom)